هفت پیکر، چهارمین مثنوی از خمسه نظامی یا کتاب پنج گنج اوست که به نامهای «هفت گنبد» و «بهرام نامه» نیز مشهور است و سومین اثری است از نظامی که فریده گلبو به برگردان آن به نثر همت گماشته است. در منظومه هفت پیکر به جنبههای تاریخی توجه چندانی نشده است، اما این اثر به منزله گنجینهای از حکمت و اندرز و سخنان نغز و عقاید و آرای علمی و فلسفی شاعر است.