خانهمقالات

آبشار؛ مقصدی جذاب برای گردشگران

آبشارگردی در ایران

آبشارها نقش مهمی در صنعت گردشگری جهانی دارند. آبشار نیاگارا واقع در مرز دو کشور امریکا و کانادا، به‌عنوان مهمترین جاذبه گردشگری منطقه، سهم مهمی در کسب درآمد ملی دو کشور دارد و هر ساله میلیون‌ها گردشگر به شوق دیدن آبشارهای مختلف جهان به کشورهای مختلف سفر می‌کنند.
آبشار؛ مقصدی جذاب برای گردشگران

آبشار؛ مقصدی جذاب برای گردشگران

آبشارها نقش مهمی در صنعت گردشگری جهانی دارند. آبشار نیاگارا واقع در مرز دو کشور امریکا و کانادا، به‌عنوان مهم‌ترین جاذبه گردشگری منطقه، سهم مهمی در کسب درآمد ملی دو کشور دارد و هر ساله میلیون‌ها گردشگر به شوق دیدن آبشارهای مختلف جهان به کشورهای مختلف سفر می‌کنند. در ایران نیز علاقه به آب و آبشار از دیرباز در فرهنگ اصیل ایرانی موج می‌زده است و آبشارهای بسیاری در ایران هستند که نامشان با تاریخ و فرهنگ ایرانی گره خورده‌، آبشارهایی مانند اخلمد، افرینه، گنجنامه، نیاسر، بیشه، قره‌سو، شوشتر، سمیرم، تنگه واشی و ده‌ها آبشار دیگر نمونه‌هایی هستند که از جنبه‌های سیاحتی و اقتصادی مورد توجه مردم و حاکمان وقت بوده‌اند و از بسیاری از آنها جهت راه‌اندازی آسیاب‌های آبی و تفرجگاه‌های طبیعی کمک گرفته شده است.

با وجود اهمیت و نقش مهم آبشارها در توسعه صنعت گردشگری، همواره نگرانی‌ای مبنی بر آسیب دیدن این مقصدهای گردشگری وجود دارد. یکی از چالش‌های پیش‌روی مقصدهای گردشگری از جمله آبشارها، چگونگی رسیدن به تعادل بین توسعه گردشگری و پیامدهای منفی آن است.  به همین دلیل برخی معتقدند معرفی جاذبه‌های ناشناخته طبیعت در نابودی سریع‌تر آنها مؤثر است.

پر واضح است که یک پدیده طبیعی مانند آبشار، اگر ناشناس بماند آسیبی نخواهد دید ولی در کنار آن باید به این نکته توجه داشت که معرفی یک جاذبه گمنام نیز می‌تواند با ایجاد شغل و جذب ارز خارجی، به توسعه اقتصادی یک منطقه محروم کمک کند، به‌گونه‌ای که خود افراد محلی یک منطقه نیز با دانستن ارزش واقعی جاذبه طبیعی در حراست و حفاظت آن مؤثر خواهند بود.

آیا می‌دانستید انتشارات ایرانشناسی گزارش بیش از 750 آبشار را دارد که از این میان 330 آبشار را با کمک آقای مجید اسکندری شناسایی کرده و به همراه نقشه و کروکی‌های مربوطه در کتاب راهنمای میدانی آبشارهای ایران گردآوری کرده است.

منبع: برگرفته از کتاب «راهنمای میدانی آبشارهای ایران» نوشته: مجید اسکندری، انتشارات ایرانشناسی